Stefan Arsenijević, “Strahinja Banović” (2021.): Arsenijević je vješto spojio lokalnu narodnu baštinu i suvremena globalna zbivanja.

Ova debata je rezultat saradnje mladih sa Kosova i Srbije, koji su učestvovali u Hartefaktovom programu Kosovske škole, obrazovnom i razmenskom programu posvećenom unapređenju saradnje između Kosova i Srbije, uključivanjem mladih iz obe zemlje i davanjem prostora za interakciju i razmenu mišljenja, stavova, čak i predrasuda, kako bi se bolje razumeli i upoznali.

Nevladina organizacija “Žene u crnom” saopštila je da su u noći između nedelje i ponedeljka na ulaznim vratima stana u kome se nalaze njihove prostorije osvanuli grafiti mržnje.

Zašto bi vlast dopustila da se ukloni sramni artefakt generalu koji je bio osvjedočeni heroj sadašnjeg predsjednika Srbije? Svi pamtimo kako je table na Bulevaru Zorana Đinđića prekrivao afišama “Bulevara Ratka Mladića”.

Komisija za nestala lica Republike Srbije prije nekoliko mjeseci poslala je molbu hrvatskoj Upravi za zatočene i nestale da preko MK-a Crvenog križa zatraži satelitske snimke lokaliteta Prvča kraj Nove Gradiške za koji svjedok, bivši pripadnik HV-a, tvrdi da je ondje nakon “Bljeska” pokopano više od stotinu ljudi. Za hrvatsku stranu lokacija je “neizgledna”.

Šta nam je činiti? Odgovor je očigledan i jednostavan: pretvorimo sredstvo za ulazak u EU (pregovore) u nacionalni cilj.

Promocija knjige “Masakr nad Romima i Sintima u Hrastini 1945. godine” održana je kraj sela Hrastina, pored Zaprešića, gdje su pripadnici Prvog ustaškog obrambenog zdruga, tzv. luburićevci, 1945. počinili zločin nad Romima i Sintima okupljenima u artističkoj grupi “Braća Winter”.

Stručna skupina koju je oformio austrijski MUP predložila je zabranu komemoracije na Bleiburgu jer se ondje “odaje počast fašističkom režimu” i veličaju ustaše. Novosti donose detaljan prikaz njihovog mišljenja u kojem su brojni politički i vjerski vođe iz Hrvatske prikazani kao revizionisti koji se klanjaju “fašističkoj ustaškoj vojsci”. Ono će gotovo sigurno dovesti do konačne zabrane derneka u Austriji.

Kumrije Jahmurataj je svog supruga poslednji put videla 1. aprila 1999. godine u selu Ljubenić, opština Peć.

Zarife Ćoćaj (32) iz Prizrena je oduvek želela da postane profesionalni prevodilac a sada je dobila priliku da ostvari svoj san, imajući u vidu da je upisala Balkanistiku na Univerzitetu u Prištini.