80 godina od početka interniranja beogradskih Jevreja na staro Sajmište

Produkcija B92
Režija: Marko Popović i Srđan Mitrović;
Scenario Boban Jevtić;
Direktorka filma: Vanja Kranjac;
Direktor fotografije: Filip Jasnić;
Producent: Veran Matić.

Uz sasvim nove podatke i tumačenja, eksluzivna svedočenja preživelih svedoka, i do sada nikad viđene arhivske materijale.

Prvi deo filma govori o dva logora za Jevreje u Beogradu i o holokaustu koji su Jevreji doživeli za vreme Drugog svetskog rada u Srbiji. Nažalost, Srbija je druga zemlja u Evropi u kojoj su pobijeni svi Jevreji koji su bili zatvoreni, oko 83% čitave populacije Jevreja koja je živela u našoj zemlji pre Drugog svetskog rata. Jedan logor bile su Topovske šupe na Autokomandi, a drugi Staro sajmište. Topovske šupe su prvi logor koji su nacisti uspostavili u Srbiji, a ime je dobio po mestu na kome su bila stacionirana artiljerijska oruđa Kraljevine Jugoslavije. Postojao je od kraja avgusta do oktobra 1941. godine. Iako su zvanični podaci uništeni, procene govore da je kroz njega prošlo oko 5.000 ljudi. U njega su dovođeni Jevreji i Romi iz Beograda i Banata, odakle su vođeni na streljanje u Kumodraž, Bežaniju, Jajince i na Sajmište. U Topovskim šupama na Autokomandi pobijeni su svi muškarci Jevrejii…

Logor na Starom sajmištu decembra 1941. godine takođe su osnovali nacisti. Smešten na levoj obali Save, prekoputa “starog” Beograda, jevrejski logor na Sajmištu (takode poznat kao jevrejski logor Zemun- Judenlager Semlin) bio je jedan od prvih koncentracionih logora u Evropi, namenski izgrađen za internaciju Jevreja. Od marta do maja 1942. oko 7 000 Jevreja, uglavnom žena, dece i starih (što je približno polovina jevrejske populacije u okupiranoj Srbiji), tu je sistematski ubijano u pokretnoj gasnoj komori dopremljenoj iz Nemačke.

Film se sastoji od svedočenja pukim slučajem preživelih očevidaca, bivših logoraša i logorašica, posebno za potrebe filma snimljenih igranih delova i od arhivske građe među kojom ima materijala koji do sada nikada nije viđen.