- "Ajde da idemo, imaćemo što niko nema" govorio mi je Žegarac tog jutra, dok smo sedeli u kafiću "Black&White" u predgrađu Vukovara. Kažem mu: "Ne pada mi na pamet! Šta ću da imam?! Ništa! Prazne kuće, kukuruz! Koja je to slika?!" A i iskustvo i ranjavanje u Sloveniji u junu te godine kazivalo mi je da ne treba da idemo, da je previše rizično". Žegarac je ipak otišao i ubijen je - priča za Udruženje novinara Srbije (UNS) fotoreporter Srđan Ilić, koji je u to vreme radio za The Associated Press (AP).

U istragama ubistava novinara u bivšoj Jugoslaviji u većini slučajeva nema rezultata, a saradnja i objedinjeni spisak svih ubijenih mogli bi biti korak bliže ka otkrivanju počinilaca, zaključci su sa današnje konferencije „Tri decenije posle: šta znamo, a šta otkrivamo o nekažnjenim ubistvima novinara 1991. do 1995. godine“ održane danas u Pres centru UNS-a.

Viktor Vladimirovič Nogin (1948) i Genadij Demjanovič Kurinoj (1950), dopisnik i snimatelj “Sveruske državne televizije“ iz Beograda, nestali su u nedelju, 1. septembra 1991. godine. Tog dana uputili su se iz Beograda ka Zagrebu automobilom opel omega, metalik plave boje, sa diplomatskim tablicama dobijenim u sovjetskoj ambasadi u Beogradu.

Simo Kljajić rođen je, živeo i ubijen u Hrvatskoj. U novinarstvu je proveo 35 godina. Čak i u danima kad je bio otet, pa likvidiran, zapaljen i zakopan s većom grupom ubijenih Srba, u riječkom "Novom listu", te jeseni 1991, izlazle su vestice njihovog saradnika Sime Kljajića iz Gospića.

Snimatelj i vozač Radio-televizije Republike Srpske Saša Kolevski i Goran Pejčinović ubijeni su 23. septembra 1995. godine na radnom zadatku na ratištu Ozren u obilježenom novinarskom vozilu. Počinioci zločina, pripadnici takozvane Armije BiH nisu otkriveni.