Sabel

Izvor: Heartefact

Keller i Synth su temi pristupili sa više nivoa: intimni očaj, doktorske studije iz ekranskih medija, lična opsesija temom, odbojnost prema istoj, generacijska razlika u svedočenju dogadjajima, ideološka robija, stotine stranica beležaka, hiljade pročitanih stranica i o dogadjaju i o dramaturgiji neo noir-a, poznavanju aktera, nepoznavanju istih, onda o Ceci, Aci Tomiću i Lukasu, Ulemeku, Radu Markoviću i Bulatoviću, VBP-u, Djindjiću, Zokiju Bundi, Ibojki Suvajdžić, Braći Simović, Juretini, Sretku Kaliniću, Ćićolini, Aleksandri Ulemek, Čumetu, Meljačkim Padavičarima, Ćokiju i njegovim pismima, Zmiji, Velji Iliću, Ružici heroini , Klitemnestri,  Čedomiru, Pažinu, Bata Duši, Vesku, Vučku Zvonku i Gagi, Tijaniću, Braći Burgije, Bagziju, i VOJISLAVU FAKIN KOŠTUNICI, a nismo stigli da pomenemo Rista Sotonu, Ljiljanu Nedeljković, Zoricu Radović, Ugricu, Vrzića, Božu Pelevića, Biljanu Kajganić, Aristotela, Lakana, Olivera Stouna i Artura Milera i njegov esej „Tragedija i običan čovek“.

Tekst je prenet sa portala Heartefact.