Ljiljana Zorkić – „Oslobodioci“ posle 80 leta!

Autorka: Ljiljana Zorkić, Izvor: Novi magazin

Sve se menja osim srpskog mentaliteta. Laža i paralaža uvek idu ruku pod ruku! To je otkrio Jovan Sterija Popović, još pre dva veka, opisujući svet varalica, podrugujući se, u svojoj komediji, pomodnosti i površnom vaspitanju, koje se temelji na prihvatanju svega ono što bi bilo „nobl“. U današnje vreme, objavljuje se samo ono što bi odgovaralo volji vladajuće elite, a ona verovatno i ne zna da je Jovan Sterija Popović, Vrščanin, veliki srpski prosvetitelj zaslužan, pored ostalog, za reforme školstva, jedan od osnivača Narodnog muzeja Srbije i naravno književnik, dramski pisac, po čijem imenu se decenijama održava pozorišni festival „Sterijino pozorje“.

Možda nije ni važno da li o Steriji sve to znaju novinari i istoričari koji ovih dana govore o 80 godina od oslobođenja Beograda i Jugoslavije od fašističkog terora i okupacije. Ne može neko – ko je rođen posle Drugog svetskog rata, u Jugoslaviji sa oreolom pobednika – među velikim saveznicima, udruženim, bez obzira na ideologije – u borbi protiv Hitlera, najvećeg zlikovca u istoriji 20. veka, danas da mirno spava. Nespokojstvo se rađa s razlogom, jer novopečeni novinari, istoričari i političari pričaju priče o „oslobodiocima“ kao da su svi izišli iz škola „laže i paralaže“. Kao da nisu imali dede, babe ili još starije pretke koji su im s kolena na koleno prenosili istinite priče o narodnooslobodilačkoj borbi. Bilo da je reč o Prvom ili Drugom svetskom, za nas – oslobodilačkom ratu. 

Godinama već, vladajuća elita ne izgovara ime Josipa Broza Tita, koji je bio na čelu pobedničke epopeje na ovim prostorima. To ime izgovaraju samo strane diplomate kojima je Tito istorijska ličnost za pamćenje. Dočekali smo da nam povodom 80. godišnjice oslobođenja Beograda stižu informacije iz ruske ambasade, o junaštvu crvenoarmejaca i koje svi objavljuju. 

Nema ko da kaže gde su bili i šta su radili partizani od 1941. do 1945. godine, kako su isterali okupatore iz Jugoslavije i kako je podmladak dao živote na sremskom frontu, za slobodu otadžbine. O tome se ne govori i ne piše. Jer nema ko da objavi u dirigovanim medijima. Istoričari stidljivo i kad se usude da iznesu činjenice o veličanstvenoj narodnooslobodilačkoj borbi ujedinjenih antifašista, bez obzira na naciju i veru, pod vođstvom tadašnjeg komunističkog pokreta, ne mogu da dobiju prostor od „podobnih“ istoričara koji veličaju „drugi oslobodilački pokret pod vođstvom generala Draže Mihajlovića“, iako pripadnika toga pokreta nije bilo među – oslobodiocima!

S ponosom su nam preci pričali kako su se borili i kako su njihovi najbliži ginuli za bolje sutra. Vrhunac njihovih težnji su generacije koje su izgradile Socijalističku Federativnu Republiku Jugoslaviju i koje su se nosile sa napretkom Evrope i sveta. Nažalost, te zemlje više nema, ali to ne znači da je sa njenim raspadom nestala istina o nama. Ideologija može da bude vodilja kratkotrajno, to je gorko iskustvo generacija koje nestaju. Ali, znanje, vaspitanje i rodoljublje , svakako su temelji puta kojim treba ići u komplikovanom 21. veku. 

Nikako se ne smemo držati recepta laže i paralaže.

Tekst je prenet sa portala Novi magazin.