Dve decenije loše brige o slepima
Kao članovi organizacija članica Saveza slepih Srbije, ali i predsednici ovih lokalnih organizacija imamo moralnu odgovornost da javnost obavestimo o lošem položaju slepih i slabovidih u Srbiji koje je rezultat neodgovornog rada rukovodilaca naše krovne organizacije.
Kao rezultat dvadesetogodišnjeg rukovođenja Savezom slepih Srbije danas imamo izuzetno nizak nivo obrazovanja slepih i slabovidih zbog nedostatka prilagođenih udžbenika i literature, te didaktičkih i drugih pomagala, nedovoljan broj pedagoških i personalnih asistenata, nemogućnost zapošljavanja, ponižavajući položaj kada je u pitanju potpisivanje slepe osobe, diskriminaciju, neusklađivanje visine nadoknade za pomoć i negu drugog lica…
S druge strane, pojedini rukovodioci Saveza slepih Srbije već 20 godina ne čine ništa da se položaj za sve osobe oštećenog vida poboljša, već se svojski trude da se održe na privilegovanim mestima , a samim tim rade isključivo na unapređivanju ličnog statusa. Pojedinci pored rukovodećih funkcija u Savezu imaju i druge funkcije u „firmama za izdavačku delatnost“ ali i drugim invalidskim organizacijama. I dok većina od 12 000 ljudi sa oštećenim vidom živi od 28.600,00 dinara koliko iznosi nadoknada za pomoć i negu drugog lica, jer najčešće nemaju druge izvore prihoda, istaknuti pojedinci predstavljaju položaj slepih iz ličnog ugla pa drsko izjavljuju: „Biti invalid i živeti u Srbiji to i nije zaista tako teško“!
Verujemo da njima nije teško ali je većini članova Saveza slepih Srbije i više nego teško usled lošeg materijalnog položaja i još uvek prisutne diskriminacije.
Nikola Đorđević – član Gradske organizacije slepih Beograda
Dejan Tomić – član Međuopštinske organizacije slepih Čačak
Ranko Vuković – član Međuopštinske organizacije slepih Kraljevo
Mirsada Šmrković – član Međuopštinske organizacije slepih Prijepolje
Članak je prenet sa portala Ozonpress.